diumenge, 9 de gener del 2011

Acero vasco: Chapa y pintura.

Esta mañana hemos salido Ferran, Josep Mª, Enric, Lluis, Narcis, Tati y yo. Luego nos hemos encontrado con Wolf.
La intención era darse una vuelta en plan tranquilo y que Josep Mª pudiera comenzar a poner en marcha el "Metodo Sunyer de entrenamiento" que consiste en que, de repente, le da el Siroco y nos deja a todos atrás.
Yo he preferido poner en práctica otro método. Un método vasco para endurecerse que consiste en arrastrarse por los suelos hasta que dejas de sentir dolor.
Sale un poco caro porque he dañado: la cinta del manillar, la rueda, el sillín, los guantes, la chaqueta nueva, el culotte, las zapatillas...
Daños materiales, porque los daños físicos, al ser acero vasco, han sido menores y en un par de semanas estoy igual que antes.
Lo otro sale más caro. Maite me ha dicho: " A ver si vas a tener que hacer horas extras para pagar los desperfectos de la bici..." (Despues de alegrarse porque no me había pasado casi nada, porque es vasca pero no tan bruta!)
Así que no puedo contaros nada de como ha acabado la ruta, porque yo, con mi orgullo destrozado, me he dado la vuelta y me he vuelto a casa...

La salida ha sido de unos 80 kmts mas o menos i no ha habido ningun percance mas esperamos que te repongas i la setmana que viene nos volvemos a ver .
Normalmente las salidas son a las 9 del caprabo los domingos por si alguien quere venir.
Hoy habia unos nuevos modelitos en el grupo ,los dos de futuresport, lastima que el fotografo deja mucho que desear o es que no ha escto la carta a las reinas magas.
venga hasta la proxima i sobretodo de buen rollo ........

10 comentaris:

Narcís Nogué ha dit...

A recuperarse pronto, que esto para un vasco no es nada.
Saludos y animos

Ferran ha dit...

Animos Carlos, aixo pasa a les millors families, compte amb aquestes fotos, igual aumentan les visites al blog, femenines i masculines !

Moi Llenas ha dit...

joderrrr el doctoreee!!!

tati ha dit...

Un vasco no cae, se tira!!! Yo iva detrás tuyo y corroboro que te has tirado.
Y un vasco no siente dolor. Un poco el orgullo pero por el agugero del mallot no se diga.
Recupere´t aviat i ànims, que no ha estat res.

Carlos Sáenz ha dit...

Gracias por los ánimos!
A ver si volvemos a salir pronto. Pero tendreis que guardar una distancia de seguridad, no vaya ser que ostire con lo torpe que soy...
Ferran lo de la foto no me ha costado. Pensaba que podría asomar alguna cosa colgando, pero como es tan pequeñin, al pobre ni se le ha visto...

Tonyi ha dit...

¿Que Carlos? haciendo striptis, que sexy jajaja, eso es un arañacito para los vascos ,si hubieras tenido a la Lucera cerca te habría curado con un lametazo, pero como siempre esta de pendoneo, pues te has tenido que curar tu, para eso eres médico, bueno cuando quieras pasa por el taller que te pondremos 2 ruedecitas para que no vuelvas a caerte.
Besazos
Tonyi

Dupont ha dit...

Que suerte, que diste la vuleta!
No quiero ni imaginar el resto de la ruta ...
ñeñeñeñeñe la chaqueta, ñeñeñeñeñe el sillin, ññeñeñeñeñeeñ .....
lo que mas me jode ñeñeñeñeñeñeñe

Wolf ha dit...

Hostia, Carlos! Quina poooorrrrrrr. ¿Qué vas a romper si un día te cayes de verdad??? Venga, a recuperarse y que esa haya sido la primera y única de este año. Animos!!!

Vicente&Encarni ha dit...

Jolin Carlos, con lo serio que pareces, cada dia sorprendes más a los vecinos. Se pueden ruborizar, jeje...espero que no haya sido nada y a pedalear pronto...sexyyyy man

Vicente&Encarni ha dit...

Ah!!!!!por cierto, no se te ocurra salir al balcon/jardin con esas pintas, que mi perra se puede convertir en Lucera y saltar la balla...jeje